شناسایی ابزارهای تشویق کارکنان با رویکرد مدیریت بین نسلی در سازمان تامین اجتماعی

چکیده

هدف اصلی در پژوهش حاضر، شناسایی ابزارهای تشویق کارکنان با رویکرد مدیریت بین‌نسلی ‌در سازمان تأمین اجتماعی بود. پژوهش در قلمرو زمانی سال 1398 و قلمرو مکانی تمامی شعب اداره کل تأمین اجتماعی غرب و شرق تهران بزرگ در نظر گرفته شد.

روش تحقیق از نوع ترکیبی بود که از تکنیک گراندد تئوری (بدون ساختار) برای بخش کیفی و به طور همزمان از روش تحلیل محتوای کمّی برای بخش کمّی‌ استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر تمامی کارکنان شعب اداره کل غرب (15 شعب‌) و اداره کل شرق (18 شعب‌) لحاظ گردیدند. برای گردآوری داده‌ها، از مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته و برای نمونه‌گیری، از روش گلوله برفی استفاده شد به طوریکه در راستای اشباع نظری و غنای هر چه بیشتر نتایج، نمونه پژوهش به تعداد 442 نفر از کارکنان دهه‏های مختلف سنی در نظر گرفته شد. همچنین روش تجزیه‌وتحلیل اطلاعات با استفاده از کدگذاری‌های سه‌گانه تکنیک گراندد تئوری و شمارش کدها (تحلیل محتوای کمّی) در محیط نرم‌افزار MAXQDA صورت گرفت.

در خصوص ابزارهای تشویق در بین نسل‌های مختلف کارکنان، ابتداً تعداد 1953 کد اولیه (تعداد 32 کد مربوط به نسل اول، 529 کد مربوط به نسل دوم، 805 کد مربوط به نسل سوم و 587 کد مربوط به نسل چهارم) احصا گردید که سپس به تعداد 1944 کد نهایی تقلیل یافت و در قالب 4 کد محوری (پاداش ‌غیرمالی؛ پاداش مالی (غیرنقدی)؛ پاداش مالی (نقدی)؛ ویژگی‌های تشویق) دسته‌بندی گردید.

واژگان کلیدی: تفاوت نسلی، مدیریت بین‌نسلی، ابزارهای تشویق کارکنان، سازمان تامین اجتماعی.