تعاریف اهمال‌کاری

میلیگرام و همکارانش در تعریف اهمال‌کاری می‌نویسند: اهمال‌کاری، ویژگی یا نقصی رفتاری است که به شکل عقب انداختن یک تکلیف و یا یک تصمیم‌گیری نمایان می‌شود. در یک کلمه می‌توان گفت: جوهره این آسیب روانی «به علت تعویق انداختن، تعلل ورزیدن، سبک گرفتن و سهل‌انگاری در کار» است؛ بنابراین، اهمال هم در امور فردی و هم جمعی معنا و مفهوم پیدا می‌کند. در نهایت می‌توان گفت: در همه این معانی نوعی «این دست به آن دست کردن» نهفته است. بامیستر و همکارانش اهمال‌کاری را یک راهبرد می‌دانند که افراد برای تنظیم هیجان‌های منفی به کار می‌برند و به کمک آن، دست کم به صورت گذرا از هیجان‌های منفی دور می‌شوند و احساس بهتری را تجربه می‌کنند. با توجه به نظر برونو اهمال‌کاری هنر ادامه دیروز و اجتناب از امروز است. ساتون معتقد است که اهمال‌کاری، منجر به انجام یک عمل بی‌ثمر می‌شود. فرد اهمال‌کار اغلب در مورد توانایی‌های خود برای تکمیل یک کار در مهلت بسیار کم، خوش‌بین است و این باعث می‌شود که همیشه اطمینان به این داشته باشد که همه چیز تحت کنترل است؛ بنابراین نیازی به شروع کار در خود احساس نمی‌کند. اهمال‌کاری یک رفتار پیچیده روان‌شناختی است که هرکسی به میزانی می‌تواند تحت تأثیر آن قرار بگیرد و حتی برخی آن را یک مشکل جزئی می‌پندارند و برخی نیز آن را یک منبع استرس و اضطراب قابل توجه به شمار می‌آورند. در اهمال‌کاری، افراد ابداً به فکر مدیریت زمان نیستند (افراد اهمال‌کار دقیقاً می‌دانند که چه کاری باید انجام دهند، حتی اگر آن‌ها نتوانند آن کار را انجام دهند). همچنین افراد اهمال‌کار ممکن است با احساس اعتمادبه‌نفس و عزت‌نفس پایین مبارزه کنند. آن‌ها ممکن است بر سطح بالایی از عملکرد اصرار ورزند، حتی اگر احساس نابسنده بودن و یا ناتوان بودن از دستیابی به آن سطح را داشته باشند. ویژگی‌های رفتاری افرادی که کارها را با تأخیر انجام می‌دهند، عبارت است از؛ 1)عدم توانایی در اولویت‌بندی زمانی، 2)عزت‌نفس پایین، 3)در انجام وظایف محوله دچار چالش شدن، 4)سرسخت و لجوج بودن به این معنا که دیگران نمی‌توانند او را مجبور به کاری کنند، 5)دست‌کاری رفتار دیگران و فرض اینکه، بدون حضور آن‌ها کارها انجام نمی‌پذیرند، 6)تأخیر در کار برای مقابله با فشار و 7)احساس قربانی بودن از بابت اینکه نمی‌دانند چرا نمی‌توانند کاری را انجام دهند که دیگران قادر به انجام آن هستند. اهمال‌کاری عملی است که در نگاه اول، هدفش خوشایند کردن زندگی است؛ اما در بیشتر موارد، به ‌جز استرس، به‌هم‌ریختگی و شکست‌های پیاپی، پیامد دیگری ندارد. روانشناسان در تعریف‌های اهمال‌کاری گفته‌اند: اهمال‌کاری یعنی فرد، کاری که تصمیم به اجرای آن دارد را به آینده موکول کند. هاول و واتسون معتقدند اهمال‌کاری، تأخیر غیرمنطقی و ارادی در برخی اعمال است؛ باوجوداینکه فرد می‌داند اثر منفی دارد و باید عواقب آن را متحمل شود. همچنین فراری و پسیل اهمال‌کاری را حالتی می‌دانند که در آن تأخیرهای مکرر در انجام تکلیف به نوعی زرنگی فرد تلقی شود.