مقدمه

افراد بسته به جنبه‌های شخصیتی‌شان، محیط زندگی خود را می‌سازند و از طریق فرآیندهای شناختی، عاطفی و رفتاری بر رضایت خود از زندگی تأثیرگذار هستند. شخصیت انسان، تجربه وقایعی که از نظر عاطفی قابل‌توجه می‌باشند و به‌نوبه خود بر رضایت افراد مؤثر می‌باشند را تحت تأثیر قرار می‌دهد. همه افراد از لحاظ شیوه ارتباط با جهان خود و یا تفسیر آن با یکدیگر متفاوت هستند. به‌زعم صاحب‌نظران، شیوه‌ای که فطرتاً این کار را انجام می‌دهند منعکس‌کننده شخصیت‌های فردی آن‌ها است. این تفاوت‌ها را می‌توان به وسیله تیپ‌شناسی مایرز- بریگز (MBTI) مشخص نمود.‌ تیپ‌شناسی مایرز- بریگز نخستین بار بر پایه نظریه شخصیت کارل گوستاو یونگ شکل گرفت. یونگ که یک روان تحلیل‌گر پیرو مکتب فروید^‌ بود به این نتیجه رسید، اگر بتوان زیربنای ذهنی و برداشت‌ها و نگرش‌های اشخاص را شناخت، رفتاری که به نظر غیرقابل‌پیش‌بینی می‌رسد را می‌توان درک و شناسایی نمود. در سال 1921، نظریه یونگ درباره شخصیت، در کتابی با عنوان «تیپ‌های روانی» به چاپ رسید. یونگ، نظریه «تیپ‌های روانی» را بر اساس چهار کارکرد موسوم به احساس (F)، تفکر (T)، شهود (N) و منطق (S) به اضافه چهار نگرش شامل برون‌گرایی (E)، درون‌گرایی (I)، قضاوت‌گرایی (J) و ملاحظه‌گری (P) معرفی نمود.

کاترین کوک بریگز که به دنبال الگوهای شخصیتی بود، در سال 1923 به همراه دخترش ایزابل بریگز مایرز با توجه به اهتمام نظری کارل یونگ، کارشان را شروع کردند. در واقع ایزابل مایرز و مادرش کاترین بریگز، هر دو علاقه‌مند به نظریه انواع شخصیت یونگ بودند و فهمیدند که این تئوری می‌تواند کاربردهایی هم در دنیای واقعی داشته باشد. در طول جنگ جهانی دوم، مایرز و بریگز شاخصی را توسعه دادند که می‌تواند برای شناخت تفاوت‌های فردی، به کار گرفته شود. این دو نفر معتقد بودند اگر تستی طراحی کنند تا افراد شخصیت خودشان را بهتر بشناسند، می‌توانند مشاغلی متناسب با شخصیت خود انتخاب کنند و زندگی سالم‌تر و شادتری داشته باشند. در نهایت تیپ‌شناسی مایرز – بریگز (MBTI) به عنوان یک آزمون روان‌سنجی در دهه 1940 توسط ایزابل مایرز و مادرش کاترین بریگز ارائه گردید. نسخه اولیه MBTI در سال 1962 انتشار یافت و نسخه کنونی آن که فرم M می‌باشد مشتمل بر 93 سؤال است که تکمیل نمودن آن به 15 تا 25 دقیقه زمان نیاز دارد.