تعریف رفتار اخلاقی

اصول بنیادینی که یک شخص یا یک کسب‌وکار را سامان می‌بخشد، حرفه‌ای بودن و اخلاق در محیط کار است. حتی اگر برخی از افراد استانداردهای اخلاقی بالاتری داشته باشند، یک شرکت اغلب سطح پایه‌ای از اخلاق و انتظارات را ایجاد می‌کند. لذا افرادی که خط مشی‌های اخلاقی شرکت را نقض می‌کنند با اقدامات انضباطی از جمله اخراج مواجه می‌شوند. این مقررات در محیط کار، آنچه را که برای همه طرف‌های ذینفع ایده‌آل است (مانند رهنمودهای اخلاقی) را در نظر می‌گیرد. طرف‌های ذینفع شامل کارفرما، کارکنان و همکاران فرد می‌شوند. هنجارهای رفتاری خاص ممکن است در کتابچه راهنمای کارکنان گنجانده شود، اما قوانین اخلاقی فردی اغلب بر بسیاری از جنبه‌های اخلاقی حاکم است. به عنوان مثال، یک کارفرما نمی‌تواند به طور خاص بگوید که یک کارمند نمی‌تواند برای پروژه‌ای درخواست اعتبار کند اگر ارتباطی با آن پروژه نداشته باشد. لذا این امر معمولاً با قطب‌نمای اخلاقی هر فرد مطابقت دارد، اما اگر مشکل بین کارکنان گسترش یابد ممکن است برای ایجاد نظم این دستور‌العمل‌های رفتاری به یک قانون تبدیل شود.

به بیان ساده، شناخت «درست» از «نادرست» در محیط کار یا در روابط شخصی و داشتن رفتاری مناسب، جوهره اصلی «رفتار اخلاقی» است. اینکه یک فرد «درست» یا «نادرست» را می‌داند، می‌تواند به چیزهای مختلفی بستگی داشته باشد از جمله ارزش‌های شخصی ناشی از تربیت، مذهب، دولت، جامعه و یا رسانه‌های محبوب آن فرد. با این حال، در کسب‌وکار، یک اصول اخلاقی واحد توسط شرکت یا سازمان می‌تواند تعریف دقیقی از رفتار مدنظر آن سازمان را ارائه دهد. به این ترتیب، دستورالعمل‌های رفتار اخلاقی در محیط کار بسیار کلی هستند و بر مفاهیم اساسی عمومی نظیر «صداقت»، «انصاف» یا «درستکاری» تکیه می‌کنند، اما در تعیین اینکه آیا کارمند واقعاً اخلاقی رفتار کرده است یا خیر، صدق نمی‌کند.

رفتار اخلاقی محیط کار مجموعه‌ای از ارزش‌ها و اصول اخلاقی است که هم کارفرمایان و هم کارکنان باید از آن‌ها پیروی کنند. همه کارکنان در محیط کار ملزم به رعایت این مجموعه از دستورالعمل‌ها هستند. کارفرمایان این اصول اخلاقی را برای ارتقای روابط بین کارکنان – کارکنان و کارکنان – مشتریان به کار می‌گیرند. این نکته که آیا یک سازمان باید تصمیم بگیرد این اصول را در روی کاغذ بیاورد یا خیر، چیزی است که بر عهده خود سازمان است. برخی از اصول بنیادین اخلاقی در محیط کار وجود دارد که نیازی به مشخص کردن آن‌ها از سوی کارفرما نیست، اما کارکنان باید به آن‌ها پایبند باشند. برای ایجاد یک رویه سازمانی اخلاق محور، یک کتابچه راهنمای شرکتی می‌تواند به تشریح اصول اخلاقی خاص سازمانی کمک کند.

رفتار اخلاقی در محیط کار، منشور قانونی و اخلاقی است که رفتار کارکنان را هدایت می‌کند. حرفه‌ای بودن به چیزی بیش از پوشیدن کت‌وشلوار زیبا نیاز دارد. این نیاز به رفتار اخلاقی دارد که باعث تعامل با سایر کارکنان، مشتریان و مدیران می‌شود. همچنین راهنمایی می‌کند که شخص چگونه کار خود را انجام می‌دهد. رفتار اخلاقی بیان می‌کند که آیا کارمند اگر احساس کند نظارتی نیست، تخلفات جزئی انجام می‌دهد یا خیر. رهبران کسب‌وکار باید دستورالعمل‌های روشنی را برای رفتار اخلاقی در محیط کار تنظیم کنند و به طور مداوم به کارکنان آموزش دهند که مطابق با آن انتظارات کار کنند.

رفتار اخلاقی، اصول یا ارزش‌های اخلاقی است که یک کارمند از آن‌ها پیروی می‌کند و در عملکرد شغلی خود استفاده می‌کند. اخلاق کاری بایستی رفتار و نگرش یک کارمند را نسبت به شغل، کارراهه و محیط کار خود پوشش دهد. ما از کودکی می‌دانیم که یک کار خوب و اخلاقی باعث موفقیت می‌شود؛ اما چقدر درست است؟ چگونه اخلاق کاری با بهره‌وری و موفقیت یک فرد ارتباط دارد؟ برخی از عناصر کلیدی یک اخلاق کاری قوی عبارتند از: حرفه‌ای گرایی، درستکاری، احترام به کار و اعضای گروه، وقت‌شناسی و نظم و انضباط. این موارد افراد را مسئولیت‌پذیرتر و قاطع‌تر می‌کند و تمام فعالیت‌های زندگی روزمره را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اگر به اندازه کافی سخت کار کنید، پشتکار داشته باشید و از مغز و تخیل خود استفاده کنید می‌توانید جهان را آن طور که می‌خواهید شکل دهید. از نظر مالکوم گلدول^([1]) اخلاق کاری در محل کار بسیار مهم است زیرا به طور مستقیم بر کیفیت یا بهره‌وری کار تأثیر می‌گذارد. زمانی که انسان به کار و محل کار خود احترام بگذارد، طبیعتاً بهره‌وری بیشتر می‌شود. آن‌ها منابع شرکت، زمان ارزشمند، استانداردهای کاری خوب را فراهم می‌کنند و شرکت را به سمت موفقیت هدایت می‌کنند.

فردی که رفتار اخلاقی از خود نشان می‌دهد، شواهدی از یک منشور اخلاقی قوی و مجموعه‌ای از ارزش‌ها دارد. اخلاق می‌تواند بر اساس باورها یا تمایل برای تبدیل جهان به مکانی بهتر باشد. لذا کسانی که الگویی از رفتار اخلاقی هستند، چه مستحق ستایش باشند و چه نباشند، درست عمل می‌کنند. در نتیجه چنین رفتاری به محیط کار محدود نمی‌شود زیرا می‌تواند در تمام زمینه‌های زندگی وجود داشته باشد.

[1] Malcolm Gladwell