آنچه در این صفحه میخوانید:
- اهمیت برگزاری دوره آموزشی اصول و فنون مذاکره
- سرفصل دوره آموزشی اصول و فنون مذاکره
- منابع محتوایی دوره آموزشی اصول و فنون مذاکره
- نمونه اسلایدهای پاورپوینت دوره آموزشی اصول و فنون مذاکره
- مدت زمان دوره آموزشی اصول و فنون مذاکره
- نمونه گواهینامه پایان دوره آموزشی اصول و فنون مذاکره
- دورههای آموزشی برگزار شده با محوریت اصول و فنون مذاکره
- نیازسنجی آموزشی دوره اصول و فنون مذاکره
- رزومه استاد دوره؛ دکتر جواد فقیهیپور
اهمیت برگزاری دوره آموزشی اصول و فنون مذاکره
تعریف مذاکره
مذاکره([1]) به عنوان هر نوع ارتباط مستقیم یا غیرمستقیم تعریف شده است که به موجب آن طرفینی که منافع متضادی دارند، در مورد هر گونه اقدام مشترکی که ممکن است برای مدیریت و در نهایت حل اختلاف بین آنها انجام شود، مباحثه میکنند. از مذاکرات ممکن است برای حل مسائلی که از قبل وجود داشته یا برای ایجاد زمینهای برای روابط آینده بین دو یا چند شخص استفاده شود.
[1] Negotiation
مشخصات یک مذاکره
مشخصات یک مذاکره عبارت است از:
- داوطلبانه: هیچ طرفی مجبور به شرکت در یک مذاکره نیست. طرفین در پذیرش یا رد نتایج مذاکرات آزاد هستند و میتوانند در هر مرحله در طول فرایند مذاکره، کنارهگیری کنند. طرفین میتوانند به طور مستقیم در مذاکرات شرکت کنند یا ممکن است شخص دیگری نظیر اعضای خانواده، دوست، وکیل یا متخصص دیگر را به عنوان نماینده خود انتخاب کنند.
- دو جانبه/ چند جانبه: مذاکرات میتواند شامل دو، سه یا دهها طرف باشد. مذاکرات میتواند شامل دو فرد جهت توافق در مورد فروش یک خانه تا مذاکرات مربوط به روابط بین کشورها باشد.
- غیر قضایی: مذاکره فقط طرفین را درگیر میکند. نتایج مذاکره توسط طرفین بدون رجوع به شخص بیطرف و شخص ثالث حاصل میشود.
- غیر رسمی: در مذاکره هیچ قانون تعیین شدهای وجود ندارد. طرفین آزاد هستند که هر قانونی را که تمایل دارند، انتخاب کنند. به طور کلی طرفین در مورد موضوعاتی نظیر موضوع، زمان و محل مذاکره، توافق خواهند کرد. همچنین موارد دیگری نظیر محرمانه بودن، تعداد جلسات مذاکره و اسنادی که ممکن است مورد استفاده قرار گیرند نیز میتواند مدنظر قرار گیرد.
- محرمانه: طرفین این امکان را دارند که به صورت عمومی یا خصوصی مذاکره کنند لیکن در مذاکرات دولتی، مذاکرات منوط به معیارهای حاکم بر افشاگری است که در قوانین هر کشور، دسترسی به اطلاعات و قانون حریم خصوصی مشخص شده است.
- انعطافپذیری: دامنه مذاکره به انتخاب طرفین بستگی دارد. طرفین میتوانند نه تنها موضوع یا موضوعاتی را در مذاکره بررسی کنند، بلکه رویکرد چانهزنی خود را نیز اتخاذ خواهند کرد.
انواع مذاکره
بیشتر پیامدهای مذاکره به یکی از دو دسته زیر تقسیم میشوند: «برد-برد» یا «برد-باخت». با فهم انواع مختلف مذاکرهای که ممکن است با آنها روبرو شوید میتوانید مرتبطترین مهارتها را برای نقش خود تعیین کرده و در جهت بهبود آنها کار کنید. در ادامه انواع مذاکره ارائه شده است.
1- مذاکره توزیعی
مذاکره توزیعی([1]) زمانی اتفاق میافتد که منابع محدودی وجود داشته باشد و هر یک از طرفین فرض کنند اگر چیزی را از دست بدهند، شخص مقابل چیزی به دست خواهد آورد. به جای اینکه هر یک از طرفین بر اساس منافع و نیازهای خود به توافق برسند، هر یک از طرفین تلاش میکنند تا دستاورد بیشتری نسبت به شخص مقابل داشته باشند. به عنوان مثال، یک مشتری ممکن است احساس کند اگر یک تعمیرکار کولر گازی، قیمت خدمات خود را پایین نیاورد، هزینه زیادی را پرداخت خواهد کرد و تعمیرکار نیز ممکن است احساس کند اگر قیمت خود را کاهش دهد، ضرر میکند. استراتژی مذاکره توزیعی معمولاً در موارد زیر مناسب میباشد:
- طرفین شناخت چندانی از یکدیگر ندارند؛
- بعید است طرفین در آینده با هم کار کنند؛
- مذاکره بر سر تعداد محدودی از موارد یا آیتمها (مثلاً فقط قیمت) میباشد.
2- مذاکره یکپارچه
مذاکره یکپارچه([2]) زمانی اتفاق میافتد که همه از مزایای یک توافق بهرهمند میشوند. برای رسیدن به توافق یکپارچه، هر یک از طرفین مقداری ارزش دریافت میکنند. فرایند مذاکره یکپارچه ممکن است طولانیتر شود زیرا طرفین، قبل از رسیدن به توافق باید کاملاً راضی باشند. به عنوان مثال، اگر مشتری معتقد است که یک تعمیرکار کولر گازی باید هزینه خدمات خود را به 800 هزار تومان کاهش دهد و تعمیرکار کولر گازی معتقد است که هزینه خدمات وی مبلغ یک میلیون تومان میباشد، دو طرف میتوانند مبلغ 900 هزار تومان را در نظر بگیرند. در این حالت، طرفین 100 هزار تومان برنده میشوند. معمولاً یک استراتژی مذاکره یکپارچه در موارد زیر مناسب میباشد:
- طرفین یکدیگر را میشناسند؛
- طرفین احتمالاً در آینده تعاملات بیشتری خواهند داشت.
3- مذاکرات مدیریتی
مذاکره با مدیریت میتواند استرسزا باشد. در بعضی موارد ممکن است کارکنان احساس راحتی نکنند که خواستهها و نیازهای خود را با شخصی که موقعیت بالاتری دارد، مطرح کنند. با این حال، شما اغلب طی مراحل کاریابی و استخدام با این نوع مذاکره روبرو خواهید شد. ممکن است مجبور شوید درباره حقوق، مزایا و وظایف شغلی خود مذاکره کنید. هر یک از این عناصر میتوانند به طور مستقیم بر رضایت شغلی شما تأثیر بگذارند، بنابراین پرداختن به آنها ضروری است. علاوه بر این، مذاکره در مورد این عوامل به شما فرصتی میدهد تا مهارتهای ارتباطیتان را به کارفرمای احتمالی خود نشان دهید. همچنین هنگام ارزیابی مجدد قرارداد کاری یا درخواست افزایش هزینه، ممکن است مجبور باشید با مدیرتان مذاکره کنید.
4- مذاکرات همکار
بسته به شغلتان ممکن است مجبور باشید با همکاران خود مذاکره کنید. در بسیاری از موقعیتها به کار تیمی اثربخش و مهارتهای قوی مذاکره نیاز دارد، ممکن است در توزیع کار با عدم تعادل روبرو شوید. مهارتهای مذاکره با همکاران این امکان را میدهد تا طرحی را تهیه کنند که به نفع کل تیم باشد. از سویی هنگام حل تعارض در محیط کار ممکن است مجبور به مذاکره باشید.
5- مذاکرات فروش
برخی از کارکنان، فروشهای خارجی را مدیریت میکنند و میزان عملکردشان ممکن است تحت تأثیر نحوه مذاکره آنها باشد. همچنین، توانایی دستیابی به توافق با ارائهدهندگان خدمات میتواند بر روابط حرفهای و موفقیت کلی کسب و کار شما تأثیر بگذارد.
[1] مذاکره توزیعی (Distributive Negotiation) یا مذاکره موقعیتی (Positional Negotiation) یا چانهزنی توزیعی (Distributive Bargaining) یا چانهزنی سخت (Hard Bargaining)
[2] مذاکره یکپارچه (Integrative Negotiation) یا مذاکره برد-برد (Win-Win Negotiation) یا مذاکره مبتنی بر منافع (Interest-Based Negotiation) یا مذاکره اصولی (Principled Negotiation)
انواع مذاکرهکنندگان
سه نوع اساسی مذاکرهکننده توسط محققان شناسایی شده است. این نوع مذاکرهکنندگان عبارتند از: معاملهگران نرم، معاملهگران سخت و معاملهگران اصولی.
1- معاملهگران نرم
معاملهگران نرم([1]) سبک ملایم چانهزنی را انتخاب میکنند. پیشنهادهایی که آنها ارائه میدهند به صلاح آنها نیست، آنها در برابر خواستههای دیگران تسلیم میشوند، از مقابله اجتناب میکنند و با مذاکرهکنندگان دیگر روابط خوبی برقرار میکنند. تصور آنها از دیگران، دوستی است و هدف آنها توافق است. آنها افراد را از مسئله جدا نمیکنند، اما نسبت به هر دو نرم هستند. آنها از رقابت ارادی اجتناب میکنند و بر توافق، ارائه راهحلها و اعتماد به دیگران و تغییر باورهای خود پافشاری میکنند.
2- معاملهگران سخت
معاملهگران سخت([2]) با استفاده از عباراتی نظیر «این آخرین پیشنهاد من است» و «یا بگیرش یا ولش کن» از استراتژیهای بحثبرانگیز برای تأثیرگذاری استفاده میکنند. آنها تهدید میکنند، به دیگران بیاعتماد هستند، بر موضع خود پافشاری میکنند و برای مذاکره فشار وارد میکنند. آنها دیگران را دشمن میدانند و هدف نهایی آنها پیروزی است. علاوه بر این، آنها به دنبال یک پاسخ واحد میگردند و اصرار دارند که دیگران با آنها در این مورد توافق کنند. آنها افراد را از مسئله جدا نمیکنند (مانند معاملهگران نرم)، اما هم به افراد درگیر و هم به مسئله، سخت میگیرند.
3- معاملهگران اصولی
معاملهگران اصولی([3]) به دنبال راهحلهای یکپارچه هستند. آنها بیش از اهداف، انگیزهها و نیازهای افراد درگیر بر روی مسئله تمرکز میکنند. آنها افراد را از مسئله جدا میکنند، در علایق خود تحقیق میکنند، از خط مقدم اجتناب میکنند و بر اساس معیارهایی (که مستقل از اراده شخصی هستند) به نتیجه میرسند. آنها گزینههای خود را بر اساس معیارهای عینی قرار میدهند و نه بر اساس قدرت، فشار، منافع شخصی یا روش تصمیمگیری خودسرانه. این معیارها ممکن است از معیارهای اخلاقی، اصول انصاف، معیارهای حرفهای، سنت و … گرفته شده باشند.
[1] Soft Bargainers
[2] Hard Bargainers
[3] Principled Bargainers
سبکهای مذاکره
بهزعم صاحبنظران، پنج سبک اصلی مذاکره وجود دارد که بیانگر نحوه برخورد افراد با یک مذاکره است. این پنج سبک، نحوه رفتارتان در هنگام مذاکره، نحوه رفتارتان با شخص مقابل و آنچه را که به عنوان مهمترین نتایج یک مذاکره احساس میکنید را در نظر میگیرند. پنج سبک مذاکره مطابق با نگاره شماره 1-1 عبارتند از:
1- سبک رقابتی (من برنده میشوم- شما میبازید)
مذاکرهکنندگان با سبک رقابتی([1]) تمایل دارند نیازهای خود را دنبال کنند حتی اگر نتیجه این باشد که دیگران دچار رنج و آسیب شوند. البته معمولاً مذاکرهکنندگان رقابتی نمیخواهند دیگران متضرر شوند. این مذاکرهکنندگان تمرکز کمی بر روی دستاوردهای کوتاهمدت خود دارند.
این نوع مذاکرهکنندگان اغلب از هر قدرت و تاکتیکی که بتوانند استفاده میکنند که شامل شخصیت، موقعیت، تهدیدهای اقتصادی، قدرت یا اندازه برند و سهم بازار میباشد. شخص مقابل ممکن است این رفتار را تهاجمی تلقی کند. در شدیدترین حالت، شخص مقابل ممکن است مذاکرهکننده رقابتی را یک سایکوپات تلقی نماید. این سبک مذاکره در هنگام خرید یا فروش چیزی که فقط برای یک دفعه انجام میشود بسیار مفید میباشد. به عنوان مثال، هنگامی که میخواهید خانه یا ماشین خود را به یک غریبه بفروشید.
شخصیتهای رقابتی، نتیجهمحور هستند. آنها در برقراری ارتباط بسیار متمرکز و قاطع هستند و اغلب پرخاشگر میباشند. مذاکرهکنندگان رقابتی، متفکران استراتژیک هستند، بنابراین زمان بسیار کمی برای خوشگذرانی دارند.
2- سبک مساعدت یا سازگاری (من میبازم- شما برنده میشوید)
سبک مساعدت([2]) برعکس سبک رقابت میباشد. برای مذاکرهکنندگان این سبک، رابطه همه چیز است و آنها تصور میکنند که مسیر پیروزی این است که به افراد آنچه میخواهند را بدهند. مذاکرهکنندگان سبک مساعدت، فقط محصولات و خدمات نمیدهند بلکه در ارائه اطلاعات نیز سخاوتمندانه عمل میکنند. همکاران و دیگران معمولاً مذاکرهکنندگان سبک مساعدت را بسیار دوست دارند. این نوع مذاکرهکنندگان، زمان زیادی را صرف ایجاد و حفظ روابط با شخص مقابل میکنند. آنها در شرایط مذاکره نسبت به هیجانات، روابط و زبان بدن بسیار حساس هستند.
چه موقع باید از سبک مساعدت استفاده کرد؟ وقتی خودتان یا شرکتتان مقصر باشید، این سبک جهت اصلاح روابط بسیار حیاتی میباشد. همچنین میتوانید این روش را هنگامی که هیچ چیز دیگری برای ارائه سود به شخص مقابل ندارید، استفاده کنید یعنی هدیهای برای بازسازی پلها باشد. از سویی اگر وضعیت بسیار ضعیفی دارید، گاهی بهترین گزینه، استفاده از این سبک میباشد.
این سبک چه خطری دارد؟ این سبک هنگام مذاکره با سبکهای رقابتی، معمولاً ایده خوبی نیست. سخاوتتان احتمالاً نشانه ضعف شما در مقابل مذاکرهکننده رقابتی خواهد بود و این موضوع شما را در خطر سوءاستفاده قرار میدهد.
3- سبک اجتنابی (من میبازم – شما میبازید)
سبک اجتنابی([3]) اغلب سبک تهاجمی غیرفعال([4]) نامیده میشود. افرادی که به طور معمول از این سبک استفاده میکنند، واقعاً تعارض را دوست ندارند. آنها به جای صحبت مستقیم در مورد یک موضوع، ممکن است سعی کنند انتقام بگیرند. سبک اجتنابی میتواند یک واکنش معمول در برابر مذاکرهکنندگان رقابتی باشد. شخصیتهای اجتنابی واقعاً از مذاکره بدشان میآید! آنها ممکن است سعی کنند از موقعیتهایی که ممکن است منجر به تعارض شود جلوگیری کنند زیرا آنها یک مذاکره را ترسناک و استرسآور میدانند.
4- سبک سازشی (من میبازم/ کمی برنده میشوم – شما میبازید/ کمی برنده میشوید)
سبک سازشی([5]) اغلب شامل یک یا هر دو مذاکرهکننده است که با کمتر از آنچه میخواهند یا نیاز دارند، اقدام میکنند. مهمترین دغدغه مذاکرهکننده سازشی، انجام کاری است که برای طرفین منصفانه باشد و آنها یافتن راه میانه را ترجیح میدهند و ترجیح میدهند که برای جلب رضایت شخص مقابل در نتایج خود سازش کنند.
چه موقع باید از این سبک استفاده کرد؟ هنگامی که شما به لحاظی زمانی، تحت فشار هستید و با شخصی که به او اعتماد دارید، سر و کار دارید. همچنین باید اطمینان حاصل کنید که چیزهای درستی را برنده میشوید و چیزهای درستی را میبازید.
5- سبک همکاری یا تعاملی (من برنده میشوم- شما برنده میشوید)
اکثر افراد سبک برنده – برنده([6]) یا سبک همکاری([7]) را با سبک سازشی اشتباه میگیرند. با این حال، این دو سبک از یکدیگر متمایز هستند. سبک برنده – برنده بدین معناست که اطمینان حاصل کنید طرفین بتوانند نیازها یا اهدافشان را برآورده کنند. مذاکرهکنندگان تعاملی، صریح و صادق هستند، نگرانیها و علایق شخص مقابل را فهم میکنند. آنها دوست دارند برای اطمینان از رضایت طرفین، راهحلهای خلاقانه ارائه دهند.
[1] Competitive Styled
[2] Accommodate
[3] Avoid
[4] Passive Aggressive
[5] Compromise
[6] Win/Win
[7] Collaboration
چالشهای یک مذاکره اثربخش
وقتی افراد، سازگاری با یکدیگر را دشوار میدانند، بهترین راه این است که کنار هم بنشینند و مباحثه کنند تا بتوانند راه میانه را در پیش بگیرند. به جای جنگ با یکدیگر، بهتر است در مورد مسائل مباحثه کرد و به گزینهای سودمند برای همه دست یافت. یک مذاکره بایستی منافع شخصی همه طرفین را در نظر بگیرد و به افراد کمک کند تا به یک نتیجه مشترک برسند. وقتی اهداف یک تیم تعیین میشود، از همه اعضای تیم دعوت شود تا با رهبر تیم خود صحبت کنند. اگر رهبر تیم 20 هدف در ماه را تعیین کند و اعضای تیم آن را غیرقابل تحقق بدانند، باید به جای بله گفتن، با رهبر تیم مذاکره کنند تا اهداف خود را تعدیل نماید. فرایند مذاکره بایستی به گونهای طراحی گردد که به سود همه باشد اما گاهی اوقات دستیابی به نتیجه و جلب رضایت همه طرفین کمی دشوار است. چالشهایی برای انجام یک مذاکره اثربخش وجود دارد که در ادامه مورد بررسی قرار گرفته است:
- بزرگترین چالش مذاکره وقتی است که افراد به هیچ وجه قصد فهم شخص مقابل را ندارند. برخی افراد فقط به منافع خود فکر میکنند و تمایل دارند که علاقه و نیازهای دیگران را نادیده بگیرند. به عنوان مثال جلال میخواست پیراهنی برای خودش بخرد. او فقط به فکر جیب خودش بود و هرگز به منفعت صاحب فروشگاه فکر نمیکرد. وی یک قیمت پایین و غیرمعمولی را درخواست کرد و صاحب فروشگاه از فروش پیراهن به وی خودداری کرد. نتیجه یک شکست بزرگ بود. جلال نتوانست این واقعیت را در نظر بگیرد که صاحب فروشگاه برای امور خیریه، مغازه راهاندازی نکرده است. چرا که وی خانوادهای دارد که باید از آنها مراقبت کند و بنابراین سود مغازه برایش مهم است. سعی کنید انتظارات شخص مقابل را نیز فهم کنید. در یک مذاکره تجاری سعی کنید پیشنهادی را بیان کنید که هم باعث صرفهجویی در هزینههای شما شود و هم برای شخص مقابل سودآوری داشته باشد.
- کمبود وقت نیز یک چالش اساسی برای یک مذاکره اثربخش است. هرگز نباید عجله داشته باشید. شما برای متقاعد کردن دیگران نیاز به زمان دارید. هرگز برای خرید چیزی یا بستن معاملهای عجله نکنید. مسائل را با دقت تجزیهوتحلیل کنید و تا به نتیجه برسید.
- آماده نبودن برای مذاکره غیرقابل قبول است. هرگز شخص مقابل را دست کم نگیرید. قبل از مذاکره حتی کوچکترین جزئیات را نیز بررسی کنید. تصور نکنید که شخص مقابلتان به اندازه شما باهوش نیست. برای پرسشهای احتمالی او بایستی پاسخ معتبر و قابل قبولی داشته باشید.
- نداشتن شکیبایی و حوصله همچنین منجر به یک مذاکره غیر اثربخش میشود. هر فردی حق دارد نظرات خود را بیان کند و نباید صحبتهای شخص مقابلتان را قطع کنید. ممکن است با او موافق نباشید اما در ابتدا به صحبتهای وی گوش دهید. با شخص مقابلتان بنشینید و به او بفهمانید که چگونه معامله به نفع طرفین میباشد. در صورت امکان یک دفترچه یادداشت و قلم به همراه داشته باشید تا مسائل را به روش بهتری توضیح دهید. تمام اسناد لازم که ممکن است در زمان مذاکره به آنها نیاز داشته باشید را به همراه داشته باشید.
- انتقاد، کنایه، سخنان تحقیرآمیز قطعاً بزرگترین تهدید برای انجام یک مذاکره اثربخش میباشند. هرگز چیزی را بیان نکنید که به دیگران آسیب برساند. به یاد داشته باشید که همه افراد برای کسب سود در مذاکره حضور دارند، بنابراین منطقی و موجه باشید. بیش از حد احساسی رفتار نکنید. برای مذاکره اثربخش باید کمی دیپلماتیک و باهوش بود.
- از تغییرات لحظه آخری اجتناب کنید زیرا منجر به سردرگمی و سوءتفاهم میشود. دو طرف باید در مورد انتظاراتی که از یکدیگر دارند کاملاً واضح و روشن باشند و به آن پایبند بمانند.
- سفت و سخت بودن یکی از بزرگترین چالشهای یک مذاکره اثربخش است. سعی کنید کمی انعطافپذیر باشید. به بهترین وجه ممکن سازش کنید. بایستی نگرش مثبتی اتخاذ کنید و سطح خود را به بهترین وجه ممکن تنظیم کنید تا با یکدیگر سازگار باشید و راهحلی پیدا کنید که همه را راضی نماید. فقط قیمت مهم نیست، سایر فاکتورها نظیر کیفیت، برند، دوام نیز باید در نظر گرفته شوند. هنگام مذاکره هوشیار باشید. از سویی هیچ شرایط و ضوابطی را بدون مطالعه دقیق قبول نکنید. گوش و چشم خود را هنگام مذاکره باز نگه دارید.
عدم اعتمادبهنفس یکی دیگر از تهدیدهای مهم یک مذاکره اثربخش است. ارتباط چشمی را با شخص مقابلتان فراموش نکنید. جدی بودن مهم است اما این بدان معنا نیست که شما حتی به شخص مقابل سلام نکنید. در برقراری ارتباط خود صریح و واضح باشید. به لباس و ظاهر خود نیز توجه کنید.
رفرنس مطالب:
سرفصل دوره آموزشی اصول و فنون مذاکره
بخش اول: تعاریف و مفاهیم مذاکره
- تعریف مذاکره
- مشخصات یک مذاکره
- انواع مذاکره
- انواع مذاکرهکنندگان
- سبکهای مذاکره
- چالشهای یک مذاکره اثربخش
بخش دوم: مهارتهای مذاکره
- انواع مهارتهای مذاکره
- نکاتی برای بهبود مهارتهای مذاکره
بخش سوم: تاکتیکها و تکنیکهای مذاکره
- تاکتیکهای مذاکره: 1- تاکتیکهای قبل از شروع مذاکره؛ 2- تاکتیکهای شروع مذاکره؛ 3- تاکتیکهای طول مذاکره؛ 4- تاکتیکهای پایان دادن به مذاکره؛ 5- تاکتیکهای بعد از مذاکره)
- تکنیکهای مذاکره
- استراتژیهای مذاکره
بخش چهارم: استراتژیهای نفوذ
- استراتژیهای نفوذ در دیگران
- استراتژیهای دفاعی در برابر استراتژیهای نفوذ
بخش پنجم: دروغ و فریب در مذاکره
- انواع دروغ و فریب در مذاکره
- استراتژیهای دفاعی در برابر دروغ و فریب
- استراتژی تشخیصی دروغ
- واکنش در برابر دروغ و فریب
بخش ششم: مذاکره حقوق و دستمزد
- مفهوم مذاکره حقوق و دستمزد
- الف- مذاکره حقوق و دستمزد در مصاحبه شغلی (ویژه داوطلبان شغلی)
- ب- مذاکره افزایش حقوق و دستمزد (ویژه کارکنان یک شرکت)
بخش هفتم: مغلطههای منطقی
- تعریف مغلطه منطقی
- متداولترین مغلطههای منطقی
یادآور میشود سرفصلهای پیشنهادی فوق برای 32 ساعت آموزشی (یعنی 4 روز 8 ساعته) تدوین گردیده است و در صورتی که تعداد ساعات آموزشی کاهش یابد، مطالب مهمتر و به صورت فشرده تدریس میگردد.
منابع محتوایی دوره آموزشی اصول و فنون مذاکره
محتوای ارائه شده در دوره اصول و فنون مذاکره بر اساس کتاب زیر که توسط دکتر جواد فقیهیپور تألیف شده، ساختاربندی گردیده است:
نمونه اسلایدهای پاورپوینت دوره آموزشی اصول و فنون مذاکره
نمونه اسلایدهای پاورپوینت ارائه شده توسط دکتر جواد فقیهیپور در دوره آموزشی اصول و فنون مذاکره:
مدت زمان دوره آموزشی اصول و فنون مذاکره
مدت زمان پیشنهادی برای اثربخشی بیشتر این دوره آموزشی بین 1 روز (8 ساعت) تا 4 روز (32 ساعت) میباشد. هر چند با توجه به محدودیتهای سازمانی چه از لحاظ زمان و چه از لحاظ منابع مالی، میتوان این دوره آموزشی را در تعداد ساعات کمتر و به صورت فشردهتری نیز برگزار نمود.
نمونه گواهینامه پایان دوره آموزشی اصول و فنون مذاکره
در پایان دوره آموزشی در صورت تمایل گواهینامه پایان دوره به فراگیران اهدا میگردد که نمونهای از آن را در تصویر زیر مشاهده مینمایید.
دورههای آموزشی برگزار شده با محوریت اصول و فنون مذاکره
نیازسنجی آموزشی دوره
در راستای اثربخشی بیشتر این دوره آموزشی و جهت هماهنگی بیشتر در خصوص کمیت و کیفیت محتوای دوره آموزشی با توجه به تعداد و سطح فراگیران و همچنین اهداف آموزشی شرکت یا سازمان خود، میتوانید قبل از برگزاری دوره طی یک جلسه تلفنی یا آنلاین با مدرس دوره (دکتر جواد فقیهیپور) تماس داشته باشید تا نیازسنجی دقیقی صورت گرفته و بدین ترتیب اثربخشی آموزشی در سطح بسیار بالاتری تحقق یابد.
جهت تهیه کتاب، آگاهی از شرایط دورههای آموزشی و هماهنگی جلسات مشاوره
در پیامرسانهای واتساپ، تلگرام یا ایتا به شمارههای زیر پیام بگذارید.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.