تکنیک‌های حل مسئله و تصمیم‌گیری: روش ذهن ناخودآگاه

ذهن ناخودآگاه خردمندی و دانش بی‌پایانی را حمل می‌کند که طی یک عمر یادگیری در خود اندوخته است. انبوهی از جزئیات که ممکن است ذهن خودآگاه را سردرگم کنند، درون ناخودآگاه ذخیره می‌شوند. زمانی که هنوز قادر به صحبت کردن نیستید، ذهن ناخودآگاه‌ همچون اسفنجی که آب را به خود می‌کشد، اطلاعات را جذب می‌کند. با یادگیری چگونگی دسترسی به قلمرو ناخودآگاه، به معنای واقعی کلمه می‌توانید هر مشکلی را با کمترین تلاش ذهن خودآگاه حل کنید. بیشتر دانشمندان، نویسندگان، آهنگسازان و شخصیت‌های تاریخی مشهور موفقیت خود را به قدرت ناخودآگاه نسبت داده‌اند. همه آن‌ها معتقدند که راه‌حل‌ها پدیدار شده‌اند، نه در زمانی که آگاهانه مشغول یافتن راه‌حلی برای مشکل بودند، بلکه هنگامی‌که سرگرم بعضی از فعالیت‌های یکنواخت و تکراری بودند. افرادی که برای یافتن پاسخ به‌ کرات از ذهن ناخودآگاه خود بهره می‌برند، می‌دانند که چیزی به نام «غیرممکن» وجود ندارد. چند روش ساده وجود دارند که چرخ‌های حل مسئله ناخودآگاه را فعال خواهند کرد. وقتی بدانید چگونه از آن‌ها به‌طور کارآمد استفاده کنید، نیروی بالقوه‌ای در درونتان پدیدار می‌شود که شما را در هر زمانی تبدیل به فردی صاحب‌نظر می‌کند. خوابیدن، قدم زدن، نقاشی کردن، نواختن ساز یا هر نوع فعالیت فیزیکی دیگری که نیاز به تفکری متمرکز ندارد، برای بستن ذهن خودآگاه مؤثر است. با این وجود، ناخودآگاه همیشه در حال کار کردن است، چه بیدار باشید چه خواب. دو روشی که به‌ کرات می‌توان به کار برد:

• پرسشی از خود بپرسید و تا روز بعد روی آن فکر کنید: ممکن است این مسئله به نحو مسخره‌ای ساده به نظر برسد، اما معجزه می‌کند. هر مشکلی که می‌پندارید حل آن با ذهن خودآگاه ناممکن است، آن را به ذهن ناخودآگاهتان بسپارید تا هنگامی‌که خواب هستید، روی آن کار کند. بیشتر وقت‌ها پاسخ ناگهان پدیدار می‌شود، زمانی که آگاهانه روی مشکل یا پرسشی متمرکز نیستیم. با این وجود، این فرایند همیشه با ذهن خودآگاه آغاز می‌شود و سپس به ناخودآگاه منتقل می‌شود تا روی آن کار کند. تکرار پرسش لازم است تا به اندازه کافی عمیقاً به ذهن خودآگاه القاء شود و ناخودآگاه به آن توجه کند. دلیل اینکه تکرار کردن، مادر تمام یادگیری‌هاست، این است که مسئله پیوسته برای ذهن ناخودآگاه تکرار شود. (به همین دلیل است که اعتیادها به دشواری ترک می‌شوند). به ذهن خودآگاه خود همچون برنامه و به ذهن ناخودآگاه همچون نرم‌افزار بنگرید. همه قانون‌ها و رفتارها و کردارها را نرم‌افزار برنامه‌ریزی می‌کند، اما برنامه آن را انجام می‌دهد. ناخودآگاه، ذهن خودآگاه شما را مهار می‌کند. البته مگر اینکه یاد بگیرید چگونه از قدرت ناخودآگاه بهره‌برداری کنید و آگاهانه سبب شوید که برای شما اثربخش باشد. نکته دیگری که باید هنگام درخواست پاسخ از ذهن ناخودآگاه به یاد داشته باشید، بدین‌سان، ضروری است از قدرت اراده استفاده کنید. تکرار پرسش به‌تنهایی ثمربخش است، اما در نهایت، استفاده از قدرت اراده به همه‌چیز سرعت چشمگیری می‌بخشد. این مسئله سبب می‌شود پیامی اضطراری به ضمیر ناخودآگاهتان برسد و متوجه شود شما واقعاً به کمک نیاز دارید.
• نوشتن خودبه‌خودی: برای به‌کارگیری این روش فقط لازم است بدون هیچ‌گونه سانسوری بنویسید. با توجه به پرسشتان، همه افکار و واژگان و مسائل مرتبطی را که به ذهنتان می‌رسد، بنویسید. فکر یا پردازش نکنید، فقط بنویسید. هرچه از ذهنتان تراوش می‌کند، خوب است، مهم نیست حتماً معنایی داشته باشد، فقط بگذارید جریان یابند. سپس، چند ساعت بعد یا حتی روز بعد، همه نوشته‌های خود را بررسی کنید و بکوشید معنایی از آن استخراج کنید. راه‌حل ممکن است از زاویه‌ای که انتظارش را ندارید سر برآورد، بنابراین ذهن خود را باز نگه دارید. ممکن است درباره نوشتن غیرارادی مطالبی شنیده باشید، نوشتن خودبه‌خودی متفاوت از نوشتن غیرارادی نیست. هر دو مستلزم بستن ذهن خودآگاه است تا ذهن ناخودآگاه جریان یابد.

هنگامی‌که بیاموزید چگونه از ذهن ناخودآگاه خود استفاده کنید، زندگیتان بسیار راحت‌تر و آسان‌تر می‌شود و به‌راستی با مشکلات روبه‌رو نخواهید شد. دیگر نیازی نیست ساعت‌ها به مغز خود فشار بیاورید. ممکن است در خواب پاسخی از ناخودآگاه دریافت کنید، بنابراین، پس از اینکه پرسش را از ذهن خودآگاه به ذهن ناخودآگاه روانه کردید، توجه ویژه‌ای به رؤیاهایتان داشته باشید. نوشتن رؤیاها درست پس از بیدار شدن، برای به یاد آوردن و درک معنای آن‌ها مفید است. همچنین ممکن است در حالیکه سرگرم کار روی مسئله‌ای بی‌اهمیت یا نامرتبط هستید، «اتفاقی» به پاسخ دست یابید.