تفاوت عصبی بودن و مضطرب بودن

اگرچه اصطلاحات «عصبی بودن» و «مضطرب بودن»^([1]) اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، احساس عصبی بودن با داشتن یک اختلال اضطراب، دو چیز بسیار متفاوت هستند. پس چگونه متوجه می‌شوید که عصبی بودن شما طبیعی است یا دچار یک اختلال اضطراب هستید؟

1- عصبی بودن

عصبی بودن، یک واکنش طبیعی به یک وضعیت استرس‌زا است. به طور معمول وقتی با یک چالش جدید یا مهم روبرو می‌شوید (مانند شرکت در یک امتحان یا انجام یک سخنرانی) عصبی بودن رخ می‌دهد. ممکن است زمانی که منتظر نتایج آزمایش پزشکی خود هستید یا قبل از حضور در یک مصاحبه شغلی، عصبی باشید. بسیاری از علائم فیزیکی می‌توانند با عصبی بودن همراه باشند، از جمله خشکی دهان، عرق کردن کف دست و سرگیجه. همچنین ممکن است احساس خود تردیدی^([2]) را تجربه کنید. این احساسات هم ناخوشایند و هم غیرقابل‌کنترل هستند. هنگامی که از وضعیت عبور کردید، عصبی بودن از بین می‌رود. در واقع احساس عصبی بودن، در صورتی که زندگی روزمره شما را مختل نکند، طبیعی است. ویژگی‌های عصبی بودن عبارتند از:

• موقت؛
• شدت کمتر؛
• پاسخ به چیزی خاص؛
• به‌ندرت منجر به رفتارهای مقابله‌ای منفی می‌شود؛
• با خود مراقبتی قابل مدیریت است.

2- مضطرب بودن

از سوی دیگر، اضطراب چیزی است که شما به طور مداوم با آن مقابله می‌کنید. شما زندگی خود را در حالت ترس و پانیک دائمی می‌گذرانید و برای آرام کردن خود تلاش می‌کنید. علاوه بر علائم فیزیکی، احساس خفگی و ترس همراه با اختلالات اضطراب حتی می‌تواند شما را مجبور کند از مکان‌ها یا وضعیت‌هایی که این علائم ناراحت‌کننده را تحریک می‌کنند، اجتناب کنید. این احساسات و رفتارهای مقابله‌ای منفی در نهایت سبب تداخل در زندگی روزمره شما می‌گردد. به عنوان مثال، طبیعی است که از رفتن به پزشک به دلیل چیزهایی که آگاه می‌شوید، عصبی شوید؛ اما اگر ترس شما آن‌قدر شدید شود که به طور کلی از رفتن به پزشک اجتناب کنید، ممکن است به یک اختلال اضطراب قابل تشخیص مبتلا باشید. ویژگی‌های مضطرب بودن عبارتند از:

• پایدار و مداوم؛
• شدیدتر؛
• اغلب تعمیم یافته‌تر است؛
• با زندگی روزمره تداخل دارد؛
• ممکن است نیاز به تراپی یا دارو داشته باشد.

3- عصبی بودن در مقابل مضطرب بودن

عصبی بودن و مضطرب بودن از این نظر مشابه هستند که هر دو باعث انواع علائم فیزیکی و شناختی می‌شوند؛ اما در خصوص موارد زیر، آن‌ها متفاوت هستند.

• مدت زمان: زمانی که وضعیت اعصاب خردکن تمام شد، احساس عصبی بودن نیز پایان می‌یابد ولی اضطراب پایدار است. شدت اضطراب ممکن است فروکش کند، اما هرگز به طور کامل از بین نمی‌رود.
• شدت: عصبی بودن شما را از انجام کارهایی که عصبی‌تان می‌کند باز نمی‌دارد. از سوی دیگر، اضطراب می‌تواند شما را از انجام کاری که از آن لذت می‌برید، باز دارد و تمرکز و اقدامات شما را مختل ‌کند.
• تمرکز: عصبی بودن پاسخ به چیزی خاص است، در حالی که اضطراب اغلب عمومی‌تر است. ممکن است احساس اضطراب داشته باشید، اما همیشه نمی‌توانید مشخص کنید که در مورد چه چیزی مضطرب هستید.

به یاد داشته باشید که در حالی که عصبی بودن می‌تواند نشانه‌ای از یک اختلال اضطراب باشد، بسیار رایج است که هر از گاهی بدون داشتن یک اختلال اضطراب آن را تجربه کنید.

[1] Nervous & Anxious

[2] Self-Doubt